De uitwerking van de klimaatplannen leidt tot veel discussie, maar ook tot nieuwe ideeën. Verschillende politieke partijen kwamen de afgelopen weken met voorstellen om ondernemers in het mkb te stimuleren tot het aanschaffen van zonnepanelen. Goede initiatieven en Metaalunie steunt die van harte. We moeten echter zorgen dat de uitwerking simpel en doeltreffend blijft en niet tot nieuwe onbedoelde effecten leidt. En daar missen we nog wat kansen.
Een paar voorbeelden. D66 heeft de minister van EZK gevraagd te overwegen om zonnepanelen te verplichten. Dat zou dan moeten gebeuren door de wettelijke ‘erkende maatregellijsten met energiebesparende maatregelen’ uit te breiden met energie opwekkende maatregelen en de terugverdientijd (tvt), om maatregelen te moeten treffen, te verhogen van 5 naar 7 jaar. Dit is weer een nieuwe proefballon, terwijl de maatregellijsten nét geactualiseerd zijn en ondernemers nu baat hebben bij zekerheid en een bestendige tvt-systematiek.
Het CDA heeft een voorstel ingediend om 100 miljoen euro specifiek ter beschikking te stellen aan het mkb om te investeren in zonnepanelen. Veel mkb-ondernemers vissen nu nog achter het net, omdat ze te veel energie gebruiken voor particuliere regelingen en te weinig voor bedrijfsleven regelingen. Dit voorstel zou dat gat moeten dichten. Dit klinkt heel positief, maar succes hangt wel van de verdere uitwerking af en heeft pas zin als de overheid ook fors investeert in het netwerk. Want uit de praktijk blijkt dat daar vaak de schoen wringt en bedrijven hun opgewekte capaciteit niet kunnen aansluiten op het netwerk.
Een hele andere gedachte, die wat simpeler is en waarschijnlijk veel zoden aan de dijk zet (zeker wanneer hij met voorgaand voorstel wordt gecombineerd), is het toestaan dat het volume van de eigen duurzame opwekking afgetrokken kan worden voor het toepassen van de verbruiksdrempel, waarboven de informatieplicht energiebesparing geldt. Nog beter: stel iedere ondernemer die 50% van zijn energiebehoefte duurzaam opwekt, vrij van de informatieplicht. Dan liggen alle mkb-daken zo vol. Het scheelt een enorme administratieve (informatie)last, terwijl de energiefactuur met het historisch verbruik en de factuur van de installateur met de verwachte opbrengst kinderlijk eenvoudig in te dienen zijn. Zelf opwekken leidt bovendien vaak tot extra besparende maatregelen. Aansluiting op het netwerk blijft ook in dit geval natuurlijk cruciaal.
Het belonen van wenselijk gedrag, gekoppeld aan administratieve lastenverlichting is aantrekkelijk voor mkb’ers en stimuleert op doeltreffende wijze. Op deze manier snijdt het mes aan twee of zelfs drie kanten en wie wil dat nu niet?
Bert Jaarsma
Directeur Organisatie