Afgelopen maandag vond weer de dag van de industrie plaats. Dit keer op één van de meest industriële productielocaties van het land, bij Tata Steel in IJmuiden. Op deze jaarlijkse netwerkdag van de industrie en de politiek stond dit jaar het energie- en klimaat akkoord centraal, met als hoofdspreker minister Eric Wiebes. Om met zijn woorden te spreken "de energietransitie is een kans voor de industrie". Dat is natuurlijk mooi geformuleerd, en er zit zeker een kern van waarheid in, maar er zijn ook kanttekeningen bij te maken.

De energietransitie als gevolg van het klimaatakkoord in Parijs gaat voor iedereen grote gevolgen hebben, voor burgers en bedrijven. Als we naar de bedrijven in de industrie kijken, dan wordt het de uitdaging om productief te blijven met een duurzame energiehuishouding en een waarde behoudend grondstoffengebruik. Hier is en wordt aan diverse overlegtafels druk over gesproken. Gevleugelde woorden zijn innovatie, ambitie en vooroplopen om opgedane kennis te exporteren. Bij het bepalen van concrete maatregelen gaat het natuurlijk ook om de bijbehorende rekening en te leveren inspanningen. En daar zit wat mij betreft de crux voor een gedragen transitie.

De industrie bestaat uit vele bedrijven, een paar groot en de meesten kleiner. Als er lasten bij de industrie terecht komen, en dat kan in geld en inspanningen zijn, dan is het ook zaak om die lasten gelijk te verdelen. En daar kijken wij met argusogen naar. In het beleid worden allerlei prikkels ingebouwd, die met name bij het mkb tot lasten leiden, zowel in geld als in inspanningen. Dit kan met mate, maar niet ongebreideld. Zo wordt de vrijwillige EPK (energie prestatie keuring) in 2019 omgezet naar een informatieplicht energiebesparing. Ook het aflopende tarief in de energiebelasting betekent een zwaardere last voor het mkb dan voor de grootverbruiker.

Wij zijn blij met de toenemende aandacht voor de industrie, ook vanuit de politiek. Maar vanuit klimaatperspectief vragen wij om een evenwichtig beleid, met zowel aandacht voor de positie van het MKB-metaal als aandacht voor de productiviteit van de industrie in Nederland. Een voortrekkersrol klinkt stoer, maar moet economisch wel haalbaar zijn en kan alleen een resultante zijn van wenkende handelingsperspectieven. En dan zien we volop kansen.

Bert Jaarsma
Directeur Organisatie